De reünie in 2010 was gekoppeld aan het officiële afscheid van Luuk als leerkracht in het onderwijs. Op 29 januari was er een receptie (niet door ons georganiseerd) en op 30 januari de reünie (wel door ons georganiseerd).
De receptie was druk bezocht. Niet alleen door leden van De Zesde Klas maar ook door de eerste klas van Luuk, vele (oud)collega’s en andere genodigden die wij niet kenden. Om half 6 verzamelden we, eigenlijk op het schoolplein maar gezien de weersomstandigheden, toch maar in de gang. De weersomstandigheden (sneeuw, regen) en het verkeer zorgden ervoor dat niet iedereen de receptie heeft kunnen bereiken. Voor de groep in de gang was dat geen probleem: het was er al snel gezellig. De herkenning was voor sommigen toch moeilijk. Diana had wel wat moeite met de gezichten en namen.
Daarna in optocht langs het gastenboek naar het feestvarken. Geduld was nodig want Luuk wilde met iedereen praten. Gelukkig waren er de nodige versnaperingen en drankjes. In een klaslokaal lagen veel oude foto’s en op een groot scherm kwamen nog meer foto’s voorbij. Een ideale plek om oude herinneringen op te halen. Tegen zevenen hebben we Luuk er even bijgehaald en heeft Arvid een korte speech gehouden. Ons cadeau (een boek met herinneringen) aan ons schooljaar met Luuk) was helaas nog niet terug van de drukker maar dat weerhield ons er niet van om met Luuk te poseren voor een mooi staatsieportret. Diana was toen (helaas) al weer naar huis. De dochter van Michael heeft de foto gemaakt.
De reünie op zaterdag 30 januari 2010 was een vervolg op de receptie de 29ste. Niet iedereen was in staat om de receptie te bezoeken. Daarom zijn we op zaterdag gaan wokken bij Mr Li op de Markt in Sittard. Om 17.15 was iedereen ter plaatse. Hoewel, iedereen? Ons feestvarken was er nog niet. Die bleek uiteindelijk te denken dat de reünie gehouden zou worden vanaf 7 uur (19.00) bij de Wok in Geleen. Ach ja, het verschil tussen 17.00 en 7 uur is natuurlijk niet zo groot en Geleen en Sittard zijn nu samen….. een begrijpelijke vergissing die gezien de status van Luuk (pensionado) verklaarbaar kan zijn (voorzichtig uitgedrukt).
De vertraging van Luuk heeft ons er echter niet van weerhouden alvast lekker te eten. Het eten was lekker en de sfeer was goed. Ons boek bleek nog steeds niet gearriveerd maar gelukkig was het mogelijk om het boek digitaal te bekijken. De tijd vloog voorbij en uiteindelijk zijn we door de poetsploeg min of meer naar buiten geschoven. We konden weer terugkijken op een geslaagde reünie.
De terugreis was voor velen een reis door de sneeuw want er was weer een laagje gevallen van een centimeter of 5. Voor Erik betekende de sneeuw dat hij niet mee heeft kunnen wokken. Hij maakt deel uit van de vrijwillige veegploeg op Schiphol en was opgeroepen om sneeuw te komen schuiven. Zo vrijwillig is dat dus blijkbaar ook weer niet.
